نامه چهلم نهج‌البلاغه، مربوط به نامه به یکی از فرمانداران در سال ۴۰ هجری است.

نامه سی و هشتم نهج‌البلاغه، مربوط به نامه به مردم مصر در سال ۳۸ هجری است که بعد از انتخاب مالک اشتر به فرمانداری نوشته شده است.

نامه سی و هفتم نهج‌البلاغه، مربوط به نامه به معاویه در سال ۳۶ هجری پیش از آغاز نبرد صفّین است.

نامه سی و ششم نهج‌البلاغه، مربوط به نامه امیرالمؤمنین (ع) به برادرش عقیل نسبت به کوچ دادن لشکر به‌سوی دشمن است که در سال ۳۹ هجری نوشته شده است.

نامه سی و چهارم نهج‌البلاغه، مربوط به عزل محمد بن ابی‌بکر در سال ۳۸ هجری و نصب مالک‌اشتر به فرمانداری مصر است که برای دلجویی از محمّد بن ابی‌بکر نوشته شده است.

نامه سی و سوم نهج‌البلاغه، مربوط به هشدار نسبت به تبلیغات دروغین یاران معاویه در مراسم حج است.

نامه بیست و هشتم نهج‌البلاغه مربوط به جواب نامه معاویه و یکی از نیکوترین نامه‌های امام است که پس از جنگ جمل در سال ۳۶ هجری نوشته شد.

نامه بیست و هفتم نهج‌البلاغه مربوط به نامه به فرماندار مصر، محمد بن ابی‌بکر است که در آغاز سال ۳۷ هجری به‌سوی مصر فرستاده شده است

نامه بیست و ششم نهج‌البلاغه مربوط به برخی از مأموران مالیات است که در سال ۳۶ هجری برای فرماندار اصفهان مخنف بن سلیم فرستاده شده است.

نامه بیست و چهارم نهج‌البلاغه مربوط به پس از بازگشت از جنگ صفّین است که امیرالمؤمنین (ع) این وصیت‌نامه اقتصادی را در ۲۰ جمادی‌الاول سال ۳۷ هجری نوشت.