نامه بیست و هشتم نهج‌البلاغه مربوط به جواب نامه معاویه و یکی از نیکوترین نامه‌های امام است که پس از جنگ جمل در سال ۳۶ هجری نوشته شد.

نامه بیست و هفتم نهج‌البلاغه مربوط به نامه به فرماندار مصر، محمد بن ابی‌بکر است که در آغاز سال ۳۷ هجری به‌سوی مصر فرستاده شده است

نامه بیست و ششم نهج‌البلاغه مربوط به برخی از مأموران مالیات است که در سال ۳۶ هجری برای فرماندار اصفهان مخنف بن سلیم فرستاده شده است.

نامه بیست و چهارم نهج‌البلاغه مربوط به پس از بازگشت از جنگ صفّین است که امیرالمؤمنین (ع) این وصیت‌نامه اقتصادی را در ۲۰ جمادی‌الاول سال ۳۷ هجری نوشت.

نامه بیست و سوم نهج‌البلاغه مربوط به وصیت امیرالمؤمنین (ع) در لحظه‌های شهادت در ماه رمضان سال ۴۰ هجری است.

نامه بیستم نهج‌البلاغه مربوط به نامه امیرالمؤمنین (ع) به زیاد بن ابیه جانشین عبدالله بن عباس، فرماندار آن حضرت در بصره است.  

نامه نوزدهم نهج‌البلاغه مربوط به نامه به یکی از فرمانداران به نام عمر بن ابی سلمه ارحبی است که در فارس ایران حکومت می‌کرد.

نامه هجدهم نهج‌البلاغه مربوط به نامه به فرماندار بصره عبداللّه بن عباس در سال ۳۶ هجرى پس از جنگ جمل است.

نامه شانزدهم نهج‌البلاغه مربوط به دستورالعمل امام به هنگام آغاز جنگ در سال ۳۷ هجری در میدان صفّین است.

نامه پانزدهم نهج‌البلاغه مربوط به دعای امام در میدان جنگ است.