نامه یازدهم نهج‌البلاغه مربوط به دستورالعمل امام به لشکری است که آن را به فرماندهی زیاد بن نضر حارثی، و شریح بن هانی به‌سوی شام و معاویه فرستاد.

نامه دهم نهج‌البلاغه مربوط به نامه دیگری به معاویه در سرزمین صفّین در سال ۳۶ هجری پیش از آغاز نبرد است.

نامه هشتم نهج‌البلاغه مربوط به نامه به جریر بن عبدالله بجلی، فرستاده امام به‌سوی معاویه در سال ۳۶ هجری است.

نامه هفتم نهج‌البلاغه مربوط به یکی از پاسخ‌های امام در اواخر جنگ صفین در سال ۳۸ هجری به نامه معاویه است.

نامه ششم نهج‌البلاغه؛ نامه امام علیه‌السلام به معاویه است که پس از جنگ جمل در سال ۳۶ هجری، توسّط جریر بن عبدالله فرستاده شد.

امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) در نامه پنجم نهج‌البلاغه هشدار از استفاده ناروای بیت‌المال را عنوان کردند.

امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) در نامه چهارم نهج‌البلاغه روش گزینش نیروهای عمل کننده را عنوان کردند.